by در جهان امروز بعضی از مردم مشغول به کار و کسب درآمد هستن و یه سریای دیگه به هر دلیلی هنوز شغل مشخصی واسه خود پیدا نکردن. اما فارغ از شاغل بودن یا نبودن، این سوال به وجود میاد که چند نفر از این ادما از شرایط خود راضی هستن؟
براساس جدیدترین آماری که شرکت «رند» (RAND) منتشر کرده، تقریبا دو-سوم از شاغلین آمریکایی در بخشایی مشغول به فعالیت هستن که با علاقه مندی اصلی اونا هیچ تناسبی نداره. این آمار وقتی نگران کننده تر شد که مشخص گشت، در کشور انگلستان، تقریبا همه اشخاصی که کارای نامربوط با علاقه شون دارن، در مقایسه با افراد بیکار، شدیدا تحت استرس و فشارهای روحی و جسمی قرار دارن.
بخاطر این، پیرو تحقیقات انجام شده، ثابت شده که محیط کاری بد و ضعیف و هم اینکه فشار کاری می تونه تا حد زیادی روی سلامت جسمی و روحی کارمندان تاثیر منفی و داغون کننده داشته باشه.
آمریکاییا واقعا چه احساسی دارن؟
شرکت غیرانتفاعی رند که به طور تخصصی در مورد ارائه تحقیقات و تحلیل مسائل فعالیت می کنه و میشه انگار اونو اتاق فکر هم نامید، واسه انجام تحقیقات خود در مورد رضایت شغلی کارمندان از محیط کار خود، از ۳ هزار آمریکایی بین ۲۵ تا ۷۱ سال، سوالات مختلفی پرسید.
به دنبال این پرسشا، «نیکول میستاس»، یکی از نویسندگان این مطالعه و استادیار مراقبتای سلامتی در مدرسه پزشکی هاروارد، در این رابطه بیان داشته: «واسه من بسیار عجیب بود که تقریبا همه افراد تصور می کنن کسی در محیط کار با اونا عداوت و دشمنی داشته و با دشمنی با اونا رفتار می شه.»
براساس این گزارش، هر یک نفر از ۵ کارمند آمریکایی تجربه دشمنی در محیط کار به صورت توهینای لفظی یا آزار جنسی رو داشته.
عامل مهم در اینجور شرایطی، اندازه حمایتیه که یه مدیر در محل کار ارائه می کنه.
یه مدیر پشتیبان و گوش‌به‌زنگ، می تونه بیشتر از نصف تعاملات از روی دشمنی کارمندان با همدیگه رو نابود کنه.
خانوم میستاس هم اینکه اضافه: «این مسوولان ارشد سازمانا هستن که با رفتارها و اندازه شکیبائی خود می تونن ارزش و بهای اینجور فرهنگی رو تعیین و مقرر کنن و همین روند، به ترتیبِ سلسه مراتب به کارمندان زیردست برسه. در همه شرایط، وجود مدیری که به گستاخیا و مداخلات بیخود کارمندان در وظایف همدیگه، پشیمون و بی خیال نسبت به موضوع نباشه، یه نعمت بزرگ حساب می شه.»
در تحقیق مورد بحث هم اینکه مشخص شده که تقریبا سه-چهارم کارمندان آمریکایی، تو یه‌چهارم زمان کاری خود تحت فشارهای زیاد جسمی هستن. هم اینکه، بیشتر از نصف اونا ادعا کردن که در برابر خطرات بالقوه‌ی شغل خود قرار دارن.
یه‌چهارم از این افراد گفتن که تصور می کنن که وقت کافی واسه انجام کاراشون ندارن و نیمی هم گزارش کردن که واسه برآورد خواسته مدیران، مجبورند اضافه کاری کرده و از وقت استراحت خود کم کنن.
در همین زمینه، زنان هم بیان داشتن که به واسطه فشار کاری، توانایی مدیریت درست زمان رو ندارن و نمی تونن به درستی بین شغل و زندگی شخصی خود تعادل برقرار کنن.
هم اینکه جالبه بدونین که این نابرابری در پیچیدگیِ مشاغل هم مشاهده می شه.
اینطوری که زنان جوونی که تازه مشغول کار شدن، فارغ از اینکه مدرک تحصیلی اونا چیه، بیان داشتن که وظایفی که واسه اونا تعیین می شه ساده بوده و به حل مسائل کاری یا رفع مشکلات یهویی مربوط نیس.
این در حالیه که بیشتر کارای پیچیده و مهم رو به مردان می سپارند.
هم اینکه، از حدود ۷۵ درصد از کارمندانی که واسه شغل خود تحت تعلیمای اختصاصی قرار گرفته بودن، فقط ۳۸ درصد اقرار داشتن که کارشون آینده روشن و پیشرفت به دنبال داره.
نتیجه همه این تحقیقات و بررسیا نشون داده که اگه کارمندان در محل کار خود خوشحال باشن، خلاقیت و کارائی بسیار بهتری هم دارن. در محیطای کاری پر از احترام، ریزشای کمتری وجود داشته و کارمندان می تونن با همکاری همدیگه هم جهت با تحقق هر چی بهتر اهداف شرکت و مدیران تلاش کنن و نتیجه رضایت‌بخشی هم بگیرن.
«سث کاپلان»، استادیار علوم روانشناسی در دانشگاه جرج میسون که در این تحقیق حضور نداشته هم قبلا به صورت کلی به موضوع‌ی نبود رضایت کارمندان آمریکایی اشاره کرده بود اما گمانه‌زنی ایشون در مورد آمار محیط کاری پر از عداوت و زیرآب‌زنی بسیار کمتر از آمار منتشره شرکت «رند» بوده.
اما نتیجه مثبتی که از این بررسیا حاصل شده اینه که ۴ نفر از ۵ کارمند گفته که کارش براش مهمه و ۸۴ درصد از اونا هم بیان داشتن که به واسطه شغل خود چیزایی جدیدی یاد می گیرن.
داشتن شغل بد بهتر از بیکاریه؟
یکی از استادان رشته جامعه شناسی پزشکی در دانشگاه منچستر به نام «تارانی چندولا» در این رابطه بیان داشته: «کار کردن در محیطای پراسترس و منفی واسه فرد مناسب نیس.
کار در اینجور محیطایی، روی سلامت فکری و سلامت جسمی افراد اثرات داغون کننده ای به دنبال داره.
ایشون هم اینکه اضافه: «خیلی از مردم باور دارن که کار کردن در محیط بد بسیار بهتر از بیکاریه چون دست‌کم شما شغلی دارین. اما کسی تا حالا صحت یا سقم این ادعا رو مورد آزمایش قرار نداده.»
بخاطر این، ایشون با همکاری یکی دیگه از استادان دانشگاه منچستر به تحقیق در این مورد پرداختن. واسه این منظور، اونا ۱۱۱۶ نفر از مردم انگلستان که بین ۳۵ تا ۷۵ ساله بودن رو مورد آزمایش قرار دادن. نتیجه این بررسیا نشون داد، اشخاصی که واسه بیکار نماندن، به سراغ کارای بی کیفیت با محیط کاری بد رفته بودن، بیشتر از افراد بیکار نشونه های استرس داشتن.
این نشونه ها تا حدی نگران کننده هستن چون می تونن به بروز بیماریای قلبی، ضعف سیستم ایمنی بدن یا مشکلات گوارشی منجر گردند. البته در همین تحقیق مشخص شد آدمایی که به کار در محیطای سالم سوئیچ می کنن، تا حد زیادی استرسشون از بین میره.
البته اونا فهمیدن کسایی که بازم به بیکاری خود ادامه میدن، از اندازه استرسشون کم نمیشه، پس میشه تا حدی این ادعا که کار بد بهتر از بیکاریه رو تایید کرد.
در آخر این آزمایش نشون داده، اشخاصی که در برنامه ریزیای کاری خود هیچ انعطاف و نرمی به خرج نمی دن، بیشتر از بقیه به استرس و بیماریای به وجود اومده به وسیله اون گرفتار می شن.
در آخر بد نیس بدونین که انجام چند کار همزمان نه فقط از اندازه کارائی و خلاقیت شما کم می کنه، بلکه موجب افزایش استرس هم می شه.
بعضی از افراد در نتیجه استرس، به پرخوری و مصرف فست‌فودها و خوراکیایی که بدون ارزش غذایی هستن روی میارن که جز چاقی و از بین رفتن سلامت جسمی نتیجه دیگری نداره. هم اینکه این موضوع می تونه روی روابط عاطفی، خانوادگی و کلا، روحیه شما تاثیر منفی بزاره.
