برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده و استاد راهنما در سایت درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

 
 
 
 
چکیده
مقدمه: افزایش زمان رسیدن به پایداری می‌تواند منجر به آسیب شود و ازآنجایی‌که خستگی از عواملی است که بر پایداری اثر می‌گذارد لذا می‌توان بین خستگی و آسیب ناشی از بر هم خوردن تعادل ارتباط آشکاری پیدا کرد. هدف: هدف مطالعه‌ی حاضر تأثیر یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری پس از اجرای حرکت پرش- فرود تک‌پا در اندام مسلط و غیرمسلط بود. روش‌شناسی: 20 دانشجوی پسر دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی (میانگین و انحراف استاندارد سن 65/1±9/24 سال، وزن 14/7±30/69 کیلوگرم و قد 8/4±175 سانتی‌متر) در این مطالعه شرکت کردند. قبل از شروع آزمون حداکثر ارتفاع پرش سارجنت آزمودنی‌ها گرفته شد. به آزمودنی‌ها گفته شد پشت علامت مشخص شده روی زمین که در فاصله‌ی 70 سانتی‌متری نسبت به مرکز صفحه‌ی نیرو قرار داشت ایستاده و با دو پا به نحوی پرش کنند که بتوانند با انگشتان خود به هدفی که در 50% پرش سارجنت آن ها قرار داده شده بود ضربه بزنند و با یک‌پا روی صفحه‌ی نیرو فرود آمده و سعی کنند تا حد ممکن بدون حرکت باشند. برای هر پا سه تکرار قبل و سه تکرار بعد از فعالیت درمانده ساز روی عضلات ارکتور اسپاین انجام شد و اطلاعات نیروهای عکس‌العمل زمین از لحظه‌ی تماس به مدت 10 ثانیه ثبت شد. سپس با فیت کردن نمودار چندجمله‌ای درجه 3، زمان رسیدن به پایداری در دو جهت قدامی- خلفی و داخلی- خارجی محاسبه شد. از میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف اطلاعات و از آزمون t همبسته و ANCOVA برای تحلیل آماری در سطح معناداری 05/0p≤ استفاده شد. یافته‌ها: بعد از خستگی زمان رسیدن به پایداری در راستای قدامی- خلفی و داخلی- خارجی در اندام مسلط و غیر مسلط معنی‌دار بود، اگر‌چه هنگام مقایسه‌ی زمان رسیدن به پایداری بین اندام مسلط و غیر مسلط نتایج معنی‌داری یافت نشد.جمع‌بندی: با توجه به یافته‌های این تحقیق می‌توان بیان کرد که خستگی عضلات ارکتور اسپاین زمان رسیدن به پایداری را افزایش می‌دهد که ممکن است منجر به آسیب در ورزشکاران شود، ولی بین زمان رسیدن به پایداری پای برتر و غیر برتر تفاوتی به وجود نمی‌آورد که می‌تواند برای پزشکان بالینی مفید باشد، زیرا آن‌ها از آزمون‌های حفظ تعادل روی یک‌پا برای ارزیابی فرآیند‌های توانبخشی آسیب‌های اندام تحتانی استفاده می‌کنند.
واژه‌های کلیدی: خستگی موضعی، زمان رسیدن به پایداری، حرکت پرش- فرود
 
 
فصل اول: طرح تحقیق
1-1- مقدمه….. 2
1-2- بیان مسئله. 3
1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق. 6
1-3-1- اهمیت.. 6
1-3-2- ضرورت.. 6
1-4- فرضیه های تحقیق. 7
1-4-1 فرض کلی. 7
1-4-2 فرضیه های اختصاصی. 7
1-5- اهداف تحقیق. 8
1-5-1 هدف کلی. 8
1-5-2- اهداف اختصاصی. 8
1-6- پیش فرض… 8
1-7- قلمرو تحقیق. 9
1-7-1- محدوده تحت کنترل محقق. 9
1-7-2 محدودیت های خارج از کنترل محقق. 9
1-8-1- خستگی موضعی. 9
1-8-2- زمان رسیدن به پایداری.. 10
1-8-3- حرکت پرش- فرود 10
فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه تحقیق
2-1- مقدمه….. 12
2-2-1- پایداری پوسچرال. 13
2-2-2- پایداری پویای پوسچرال. 14
2-2-3- جنبه‌های حرکتی پایداری.. 14
2-2-4- اجزای اسکلتی- عضلانی پایداری.. 15
2-2-5- جنبه‌های بیومکانیکی پایداری.. 16
2-2-6- روش‌های اندازه‌گیری پایداری.. 17
2-2-7- زمان رسیدن به پایداری………………………………………………………………………………………….. 18
2-3- نیروی عکس‌العمل زمین. 23
2-3-1- مؤلفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین. 23
2-3-2- اندازه‌گیری نیروی عکس‌العمل زمین. 24
2-4- حرکت پرش- فرود 26
2-5- .خستگی. 27
2-5-1- مکانیزم‌های خستگی: پیرامونی و مرکزی.. 27
2-5-2- آسیب‌هایی که در اثر خستگی روی می‌دهد. 28
2-5-3- روش‌های تعیین خستگی عضلانی. 29
2-5-3-1- روش مکانیکی. 29
2-5-3-2- روش فیزیولوژیکی. 29
2-5-3-3- روش الکترومایوگرافی سطحی. 30
2-6- ارتباط خستگی با کنترل پاسچر. 30
2-7- مروری بر تحقیقات گذشته. 31
2-8- جمع‌بندی.. 34
فصل سوم: روش تحقیق
3-1- مقدمه….. 36
3-2- روش تحقیق. 36
3-3- مدل تحقیق. 36
3-4- طرح تحقیق. 36
3-5- نوع تحقیق. 36
3-6- جامعه آماری.. 36
3-7- نمونه آماری.. 37
3-8- متغیرهای تحقیق. 37
3-8-1- متغیر مستقل. 37
3-8-2- متغیر وابسته. 37
3-9- ابزار جمع‌آوری اطلاعات.. 37
3-9-3- نرم‌ افزار ریاضیاتی متلب.. 38
3-10- شیوه اجرای آزمون. 38
3-10-1- حداکثر پرش عمودی.. 39
3-10-2- پروتکل پرش- فرود 40
3-11- فرکانس نمونه‌برداری.. 43
3-12- تجزیه ‌وتحلیل اطلاعات نیروی عکس‌العمل. 44
3-12-1- به دست آوردن خط پایه. 45
3-12-2- فیت کردن نمودار چند جمله‌ای درجه سه. 46
3-13- روش تجزیه‌وتحلیل آماری و نوع آزمون‌های مورد استفاده 46
فصل چهارم: یافته ها
4-1- مقدمه….. 49
4-2- مشخصات فیزیکی آزمودنی‌ها 49
4-3- اطلاعات توصیفی مربوط به آزمودنی‌ها: 50
4-3-1- حداکثر پرش ارتفاع آزمودنی‌ها و زمان رسیدن به درماندگی. 50
4-4- آمار استنباطی. 50
4-5- آزمون فرضیه‌های پژوهش… 51
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
5-1- مقدمه….. 61
5-2- خلاصه‌ی تحقیق. 61
5-3- بحث و نتیجه‌گیری.. 63
5-4- نتیجه‌گیری.. 71
5-5- پیشنهاد‌های برخاسته از تحقیق. 72
5-6- پیشنهاد‌ها برای تحقیقات آینده 73
منابع……………………………………………………………………………………………………………………………….71
پیوست.……………………………………………………………………………………………………………………………82
 
 
فهرست جداول
جدول 3-1. محاسبه ی خط پایه………………………………………………………………………………………………45
جدول 4-1. میانگین و انحراف استاندارد ویژگی‌های فیزیکی آزمودنی‌ها………………………………………………………. 48
جدول 4-2. میانگین و انحراف استاندارد پرش سارجنت و زمان رسیدن به واماندگی……………………………………… 49
جدول 4-3. نتایج آزمون آماری k-s…………………………………………………………………………………………………….. 50
جدول 4-4. میانگین و انحراف استاندارد زمان رسیدن به پایداری پای برتر قبل و بعد از خستگی……………………… 51
جدول 4-5. میانگین و انحراف استاندارد زمان رسیدن به پایداری پای غیر برتر قبل و بعد از خستگی………………… 53
جدول 4-6 نتایج آزمون لیون در جهت قدامی- خلفی………………………………………………………………….54
جدول 4-7  نتایج آزمون تحلیل واریانس در جهت قدامی- خلفی…………………………………………………..55
جدول 4-8 نتایج آزمون لیون در جهت داخلی- خارجی……………………………………………………………….54
جدول 4-9 نتایج آزمون تحلیل واریانس در جهت داخلی- خارجی…………………………………………………55
فهرست تصاویر
تصویر 2-1. شیوه های محاسبه ی TTS…………………………………………………………………………………….21
تصویر 2-2. مؤلفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین……………………………………………………………………………………… 23
تصویر 2-2. GRF عمودی طی فرود پس از پرش…………………………………………………………………………………… 24
تصویر 3-1. اندازه‌گیری قد آزمودنی‌ها با قد سنج……………………………………………………………………………………. 38
تصویر 3-2. اندازه‌گیری حداکثر ارتفاع پرش سارجنت..……………………………………………………………………………. 39
تصویر 3-4. موقعیت آزمودنی‌ها قبل و بعد از اجرای پرش و فاصله تا مرکز صفحه نیرو…………………………………. 41
تصویر 3-3. تست سورنسن………………………………………………………………………………………………………………… 42
تصویر 3-5 محاسبه ی زمان رسیدن به پایداری…………………………………………………………………………..46
فهرست نمودارها
نمودار 4-1. میانگین زمان رسیدن به پایداری پای برتر قبل و بعد از خستگی………………………………………………… 52
نمودار 4-2. میانگین زمان رسیدن به پایداری پای غیر برتر قبل و بعد از خستگی………………………………………….. 53
نمودار 4-3. مقایسه‌ی میانگین زمان رسیدن به پایداری پای برتر و غیر برتر………………………………………………….. 58
 
 
فصل اول:
طرح تحقیـق

1-1- مقدمه

ثبات یا پایداری عملکردی[1] یکی از اجزای ضروری برای شرکت در ورزش می‌باشد (1) و نقش مهمی در فعالیت‌های افراد، اعم از کارهای روزانه و اجراهای سطح بالا در رشته های ورزشی بر اساس ماهیت آن‌ها دارد. با توجه به نوع فعالیت، ورزشکاران برای اجرای بهینه مهارت ها نیازمند حفظ تعادل خود در محدوده‌ی سطح اتکا می باشند. نوسانات بدن توسط انقباضات عضلانی و با استفاده از اطلاعات حسی در دستگاه عصبی مرکزی هم پوشانی شده، تعادل بدن حفظ می‌شود. کنترل پاسچر و تعادل پویا در فعالیت‌ها و مهارت‌های ورزشی مانند بسکتبال، والیبال و اسکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد (2, 3). بسیاری از ورزشکاران حرکت پرش- فرود را که از حرکات آسیب‌زای ورزشی است، دراینگونه فعالیت های ورزشی اجرا می‌کنند (2). ورزشکارانی که پایداری بهتری دارند و پس از اجرای حرکت پرش- فرود سریعتر به پایداری می‌رسند، کمتر دچار آسیب‌دیدگی می‌گردند (2). تحقیقات نشان داده که اگر چه ورزش‌های سطح بالا، توانایی‌های فیزیولوژیک و حسی درگیر در کنترل تعادل را بهبود می بخشد، ولی احتمال میرود عواملی مانند خستگی عضلانی ناشی از فعالیت درمانده‌ساز بتواند تعادل و ثبات عملکردی را کاهش دهد (4). تحقیقات متعددی نشان داده است که خستگی عضلانی بر کنترل پاسچر تاثیر منفی دارد. کنترل پاسچر هنگام ایجاد خستگی عضلانی نقش مهمی در جلوگیری از آسیب‌های عضلانی اسکلتی در بسیاری از رشته‌های ورزشی دارد. تحقیقات مختلف تاثیر خستگی موضعی عضلانی بر تعادل و پاسچر را بررسی کرده‌اند که در اکثر آن‌ها تاثیر خستگی عضلات اندام تحتانی بر تعادل پویا و ایستا مورد بررسی قرارگرفته (5, 6) که در این مورد به عضلات تنه کمتر توجه شده است. فعالیت عضلات اطراف ستون مهره‌ها نقش مهمی در پایداری بدن در هنگامی‌که اندام تحتانی فعالیتی را انجام می دهند ایفا می‌کند. لذا با توجه به نقش عضلات تنه در ثبات تنه در اجرای فعالیت‌های ورزشی در این تحقیق به دنبال این هستیم تا تاثیر خستگی ارکتور اسپاین‌ها که نقش مهمی در ثبات تنه دارد را بر زمان رسیدن به پایداری پس از فرود تک‌پا با اندام مسلط و غیر مسلط مورد ارزیابی قرار دهیم.

1-2- بیان مسئله

پایداری پویای پاسچر که به‌عنوان توانایی فرد جهت حفظ تعادل از وضعیت پویا به ایستا تعریف و اندازه‌گیری می‌شود (7) در ورزش‌هایی مانند والیبال، بسکتبال و یا اسکی که در آن‌ها ورزشکار مجبور به پایداری بدن پس از فرود می‌باشد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد (2). گزارش‌شده که بیشترین شیوع آسیب‌ها در ورزش‌هایی است که در آن‌ها حرکات پرشی وجود دارد. به‌عنوان‌مثال گری و همکاران (8) گزارش کردند که 58 درصد تمام آسیب‌های زنان بسکتبالیست به دنبال فرود ناشی از پرش اتفاق می‌افتد. در تحقیقی دیگر گودوین- گربیریچ و همکاران (9) گزارش نمودند که حرکت پرش- فرود در طول رقابت والیبال با 63 درصد آسیب‌های مچ پا و زانو ارتباط دارد. این امکان وجود دارد که درصد بالای آسیب در مچ پا و زانو با اختلالات قدرت یا تعادل و نقص در پایداری در ارتباط باشد (10).
عوامل متعددی بر پایداری عملکردی اثر می‌گذارند که ازجمله آن‌ها می‌توان آسیبهای عصبی- عضلانی اسکلتی، درد، انجام تمرینات ورزشی و خستگی عضلانی ناشی از فعالیت درمانده ساز و غیره را نام برد. یکی از عوامل مهم در کاهش قدرت عضله واختلال در پایداری یا تعادل خستگی عضلانی می باشد. از این منظر، تحقیقات متعددی نشان داده اند که خستگی بر روی کنترل پاسچر تأثیر منفی دارد (4). خستگی عضلانی می‌تواند اطلاعات رسیده از منابع حسی به مغز را مختل کند و تعادل را از بین ببرد. همچنین سبب کاهش سرعت انتقال پیام های آوران و کندی ارسال پیام های وابران به سیستم عصبی- اسکلتی می‌شود و بر توانایی حرکات مؤثر جبرانی اثر منفی می گذارد (11). کنترل پاسچر پویا هنگام ایجاد خستگی عضلانی نقش مهمی در جلوگیری از آسیبهای عضلانی- اسکلتی در فعالیت‌های روزانه و به ویژه اجرای بسیاری از رشته‌های ورزشی دارد. به هم خوردن پاسچر پویا و ایستا در حین فعالیتهای ورزشی در نتیجۀ خستگی عضلانی، با توجه به نقش کلیدی عضلات در رشته‌های مختلف ورزشی، می‌تواند آسیبهای جبران ناپذیری به سیستم عضلانی- اسکلتی ورزشکار وارد سازد و بر اجرای فنون ورزشی اثر منفی خواهد گذاشت. تحقیقات اولیه در مورد حرکت انسان روی خستگی اندام تحتانی تمرکز داشته، در حالیکه به عضلات تنه و نقش آن‌ها در کنترل حرکت کمتر توجه شده است. این در حالی است که تنه 60 درصد توده ی عضلانی بدن را تشکیل می‌دهد و در موقعیت بالاتری نسبت به پاها قرار دارد و نقش مهمی را مانند یک پاندل معکوس اعمال می نماید. تنه تعداد زیادی مفصل دارد و از عضلات زیادی تاثیر می‌گیرد که باعث می‌شود ضمن حفظ تعادل وظایف حرکتی زیادی انجام شود (12). فعالیت عضلات اطراف ستون مهره ها در پایداری بدن هنگام انجام فعالیت توسط اندام ها ضروری است. بر این اساس، تحقیقاتی تاثیر خستگی موضعی اکستنسور‌های تنه بر پاسچر ایستا را مورد بررسی قرار داده‌اند. نیکلاس و همکاران (13) در تحقیقی تاثیر خستگی عضلانی اکستنسورهای تنه بر کنترل پاسچر مختل نشده در بین افراد جوان سالم را مورد بررسی قرار دادند. یافته‌های تحقیق نشان داد که خستگی عضلات اکستنسور تنه، کنترل ایستادن مختل نشده را خراب می‌کند که در طول محور قدامی- خلفی این تغییرات بارزتر بود. سورنکوک و همکاران (14) کاهش تعادل پویا و ایستا را درنتیجه ی خستگی عضلات تنه در مردان سالم مشاهده کردند. دانیل و همکاران (15) در تحقیقی اثر خستگی عمومی را روی فرود تک‌پا بررسی کردند و مشاهده کردند که بعد خستگی زمان رسیدن به پایداری در دو سطح قدامی- خلفی و عمودی افزایش یافت. گیسل و همکاران (16) در مطالعه‌ای دیگر اثر خستگی اکستنسورهای تنه را بر کنترل پاسچر در ایستادن قائم مورد بررسی قرار دادند، نتایج این تحقیق نشان داد که خستگی اکستنسورهای تنه بر کنترل پاسچر ایستادن قائم تاثیر معنی داری ندارد. رادولفو و همکاران (17) تاثیر خستگی اکستنسور های تنه بر تعادل وضعیتی جوانان و سالمندان در ایستادن یک پایی را بررسی کردند که در هر دو گروه افزایش نوسان در همه ی پارامتر های cop بلافاصله بعد خستگی مشاهده شد.
با مرور در مطالعات انجام‌شده، مشخص می‌شود که در این تحقیقات بیش تر به بررسی اثر خستگی اکستنسور های تنه بر پاسچر ایستا پرداخته شده است که در بعضی از مطالعات نتایج ضد و نقیض نیز مشاهده می‌شود. تحقیقاتی هم که اثر خستگی بر تعادل پس از فرود را مورد ارزیابی قرار داده اند فقط یک اندام بررسی شده است؛ بنابراین در این تحقیق به دنبال این سوال هستیم که آیا خستگی موضعی عضلات ارکتور اسپاین ‌که راست کننده ی ستون فقرات است بر زمان رسیدن به پایداری پس از اجرای حرکت پرش- فرود که مشابه حرکات ورزشی است تاثیرگذار است؟ و اینکه این زمان برای اندام مسلط و غیر مسلط یکی است یا خیر؟
 

1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق

1-3-1- اهمیت

اهمیت حفظ وضعیت قامت بدن در انجام صحیح و بهینۀ حرکات پیچیدۀ ورزشی مسلم شده است. به هم خوردن پوسچر پویا و ایستا در حین فعالیتهای ورزشی در نتیجۀ خستگی در رشته های مختلف ورزشی، می‌تواند آسیبهای جبران ناپذیری به سیستم عضلانی- اسکلتی ورزشکار وارد سازد و بر اجرای فنون ورزشی اثر منفی خواهد گذاشت. خستگی عضلانی ازجمله عواملی است که بر تعادل پویای ورزشکار اثر می گذارد و عملکرد ورزشی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مطالعات انجام‌شده نشان می دهد بیشتر آسیب ها در پایان رقابت های ورزشی و در زمان وقوع خستگی در ورزش هایی که نیازمند بازیابی سریع تعادل پس از حرکت پرش- فرود هستند، اتفاق می افتند و اغلب با توجه به نوع آسیب باعث دوری ورزشکار از رقابتهای ورزشی و پرداخت هزینه های گزافی جهت بازسازی و بازتوانی می شود.

1-3-2- ضرورت

یافته های این تحقیق می‌تواند با تعیین میزان اثر خستگی عضلۀ ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری پس از حرکت پرش- فرود و میزان تأثیر آن بر عملکرد ورزشی فرد، راهکارهایی برای مربیان به‌منظور افزایش تحمل و استقامت عضله، کاهش میزان خستگی، به کارگیری روش‌های جبرانی و استفاده از تمرینات خاص تعادلی از میزان تأثیر خستگی ارکتور اسپاین بر فعالیت ورزشی و آسیب رسیدن به سیستم عضلانی- اسکلتی به‌طور چشمگیری بکاهد. همچنین با دانستن رابطه ی زمان رسیدن به پایداری بین اندام مسلط و غیر مسلط و مقایسه ی آن ها باهم می‌توان آسیب یا ناهنجاری را تشخیص داد.

1-4- فرضیه های تحقیق

1-4-1 فرض کلی

• یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری (قدامی– خلفی و داخلی – خارجی) پس از حرکت پرش- فرود تک‌پا با اندام مسلط و غیر مسلط تاثیر گذار است.

1-4-2 فرضیه­های اختصاصی

• یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری قدامی- خلفی و داخلی- خارجی درحرکت پرش- فرود تک‌پا با اندام مسلط تاثیر گذار است.
• یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری قدامی- خلفی و داخلی- خارجی درحرکت پرش- فرود تک‌پا با اندام غیر مسلط تاثیر گذار است.
• پس از اعمال یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین، بین زمان رسیدن به پایداری قدامی- خلفی اندام مسلط و غیر مسلط، در حرکت پرش- فرود تک پا تفاوت وجود دارد.
• پس از اعمال یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین، بین زمان رسیدن به پایداری داخلی- خارجی اندام مسلط و غیر مسلط، در حرکت پرش- فرود تک پا تفاوت وجود دارد.

1-5- اهداف تحقیق

1-5-1 هدف کلی

• تاثیر یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری (قدامی- خلفی و داخلی- خارجی) پس از حرکت پرش – فرود تک‌پا با اندام مسلط و غیر مسلط

1-5-2- اهداف اختصاصی

• تاثیر یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری (قدامی- خلفی و داخلی- خارجی) پس از حرکت پرش- فرود تک‌پا با اندام مسلط
• تاثیر یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین بر زمان رسیدن به پایداری (قدامی- خلفی و داخلی- خارجی) پس از حرکت پرش- فرود تک‌پا با اندام غیر مسلط
• مقایسه زمان رسیدن به پایداری قدامی- خلفی بین اندام مسلط و غیر مسلط پس از اعمال یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین، در حرکت پرش- فرود تک پا
• مقایسه زمان رسیدن به پایداری داخلی- خارجی بین اندام مسلط و غیر مسلط پس از اعمال یک وهله فعالیت درمانده ساز عضلات ارکتور اسپاین، در حرکت پرش- فرود تک پا

1.functional stability

تعداد صفحه :98

قیمت :37500 تومان

بلافاصله پس از پرداخت ، لینک دانلود فایل در اختیار شما قرار می گیرد

و در ضمن فایل خریداری شده به ایمیل شما ارسال می شود.

پشتیبانی سایت  [email protected]